ایمپلنت دندان و مزایا و مراحل آن
درصورتی‌که آسیب شدید به دندان، پوسیدگی قابل توجه دندان یا التهاب و بیماری لثه باعث از دست دادن یک یا چند عدد از دندان‌های شما شود، برای جایگزینی و بهبود کیفیت زندگی خود راهکاری جز پروتز دندان یا ایمپلنت دندان ندارید.
پروتز دندان به‌راحتی از فک جدا می‌شود و همین مساله باعث افزایش گرایش بیماران به ایمپلنت دندان یا همان کاشت دندان مصنوعی شده است. چراکه ایمپلنت دندان به کمک یک سری جراحی‌های جزئی، در استخوان فک قرار می‌گیرد.
خوشبختانه استفاده از بی‌حسی عمومی یا موضعی، جراحی تهاجمی ایمپلنت را به روشی غیردردناک تبدیل کرده است. البته ممکن است بعد از جراحی برای 5 تا 7 روز علائمی مانند درد، التهاب، خونریزی، کبودی و ناراحتی در نواحی مانند فک، گونه‌ها یا زیر چشم را تجربه کنید. این مساله کاملا طبیعی است!
زمانی باید نگران باشید که با وجود گذشت چند روز شدت این علائم افزایش یابد. زیرا می‌تواند نشان‌دهنده بروز عفونت، نصب نامناسب ایمپلنت و آسیب به لثه و استخوان فک باشد. به‌همین‌دلیل، توصیه می‌کنیم که برای ایمپلنت دندان به یک مرکز دندانپزشکی حرفه‌ای مراجعه کنید.
مزایای غیرقابل انکار ایمپلنت دندان
از دست دادن دندان‌های طبیعی مساله ساده‌ای نیست. زیرا روی توانایی فرد و کیفیت زندگی او تاثیر منفی می‌گذارد. به‌همین‌دلیل، پیشنهاد می‌کنیم با وجود قیمت بالای روش ایمپلنت دندان، از مزایای آن بهره‌مند شوید. مواردی چون:
- بهبود ظاهر صورت و لبخند. ازآنجایی‌که ظاهر ایمپلنت شبیه دندان‌های طبیعی است، با نصب آن می‌توانید تا آخر عمر از ظاهر لبخند خود لذت ببرید. مطمانا این مساله روی افزایش اعتماد به نفس شما نیز موثر است.
- تسهیل روند غذا خوردن. ایمپلنت دندان می‌تواند به‌راحتی نقش دندان‌های طبیعی را برای جویدن و بلع غذا ایفا کند. دقیقا برخلاف پروتز دندان مصنوعی که ممکن است هنگام غذا خوردن مدام جابه‌جا شود.
- بهبود قدرت بیان و گفتار. با جایگزین کردن ایمپلنت دندان، می‌توانید مانند قبل از زبان و دندان‌های خود برای ایجاد آوا و بیان کلمات استفاده کنید.
- تقویت و بهبود سلامت دهان و دندان‌ها. ایمپلنت دندان با پر کردن فضای خالی دندان ازدست‌رفته می‌تواند به پیشگیری از بروز التهاب و عفونت لثه، آسیب به استخوان فک و پوسیدگی دندان‌های مجاور کمک کند.
این اطمینان را به شما می‌دهیم که ایمپلنت دندان در صورت نصب و مراقبت صحیح، می‌تواند به‌صورت مادام‌العمر همراه شما باشد.
آیا همه افراد امکان انجام تکنیک ایمپلنت دندان را دارند؟
تجربه نشان داده است که برای نصب موفق اجزای ایمپلنت باید لثه‌های سالم و استخوان فک ضخیم و مستحکمی داشته باشید و از سلامت
عمومی خوبی برخوردار باشید. معاینه دقیق دندانپزشک قبل از جراحی و توجه به بهداشت دهان و دندان می‌تواند کمک زیادی به شما در این زمینه کند.
درصورتی‌که سیگار می‌کشید، به بیماری‌های مزمنی مانند دیابت، فشار خون بالا و بیماری قلبی و بیماری انعقادی مانند هموفیلی مبتلا هستید، از داروهای کورتیکواستروئید یا ضدانعقاد (مانند آسپرین و وارفارین) استفاده می‌کند یا رادیوتراپی سر و گردن انجام می‌دهید، حتما به دندانپزشک خود اطلاع دهید. زیرا در این شرایط ممکن است جراحی ایمپلنت به تعویق بیافتد یا اصلا انجام نشود.
بهترین برندهای ایمپلنت دندان
اگر کاندید مناسبی برای نصب ایمپلنت دندان هستید، پیشنهاد می‌کنیم پیش از انجام هرگونه اقدامی در مورد برند ایمپلنت با دندانپزشک خود صحبت کنید. در حال حاضر به ترتیب کشورهای آمریکا، آلمان، سوئیس، سوئد و کره جنوبی بهترین برندها را تولید می‌کنند. در مرحله بعد کیفیت محصولات کشورهای فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، چین و ایران مناسب است.
از معروف ترین برندهای ایمپلنت ساخت کشور آمریکا می‌توان به زیمر بیومت (Zimmer Biomet) و اینترالاک (Interalock) اشاره کرد. برندهای محبوب مدنتیکا (Medentica) و بگو (Bego) نیز ساخت کشور آلمان هستند. در صورت تمایل می‌توانید برای تهیه برندهای سوئیسی اشترامن (Straumann) و اس ای سی (SIC) یا برندهای کره‌ای اوستم (Osstem)، دنتیوم (Dentium) و مگاژن (MegaGen) نیز اقدام کنید.
نکات قابل توجه پیش از نصب اجزای ایمپلنت دندان
ایمپلنت دندان از سه جز فیکسچر (ریشه دندان مصنوعی)، اباتمنت (تکیه‌گاه) و روکش یا تاج مصنوعی تشکیل شده است. پیش از نصب هرکدام از این اجزا لازم است که دندانپزشک در طی معاینه به دقت موارد زیر را بررسی کند:
- سابقه پزشکی و داروهای مصرفی بیمار
- بیماری‌های فعال دهان، دندان و لثه
- نتایج عکس رادیوگرافی از دندان‌ها و استخوان فک
- وضعیت لثه‌ها و استخوان فک (به‌خصوص شکل ظاهری و میزان تراکم استخوان فک)
- وضعیت و نحوه عملکرد مفصل گیجگاهی فکی
چنین ارزیابی به دندانپزشک کمک می‌کند تا با رفع به‌موقع مشکلات دهان و دندان، مانع از تشدید عوارض ایمپلنت شود. از طرفی، درصورتی‌که استخوان فک به اندازه کافی مستحکم نباشد یا شکل ظاهری مناسبی نداشته باشد، باید قبل از نصب ایمپلنت دندان برای جراحی لیفت سینوس و پیوند استخوان اقدام کرد.
سینوس‌های فک بالا حفره‌های پر از هوا هستند که دقیقا در قسمت پشتی فک قرار دارند. با انجام جراحی لیفت سینوس می‌توان غشای کف سینوس را بالا برد تا فضای کافی برای پیوند استخوان فراهم شود. در غیر این صورت، ایمپلنت نمی‌تواند به‌درستی لنگر بزند، محکم شود و کارهای سختی مانند جویدن را انجام دهد. طبق تجربه، برخی از افراد به دلایل زیر دچار تحلیل استخوان فک می‌شوند:
- ابتلا به بیماری پریودنتال
- ابتلا به سرطان دهان یا استخوان فک
- ابتلا به نقایص مادرزادی مفصل گیجگاهی فکی هنگام تولد
- وجود حفره‌های سینوسی بسیار بزرگ یا استخوان فک بسیار نازک به‌صورت ژنتیکی
معمولا در این شرایط، ارتفاع استخوان فک در قسمت پشتی کمتر از 4 تا 6 میلی‌متر است و باید جراحی لیفت سینوس انجام شود.
برای مشاوره رایگان تخصصی ایمپلنت (کاشت دندان) اطلاعات خود را وارد نمایید.
انواع روش‌ها برای جراحی لیفت سینوس
اصولا جراحی لیفت سینوس به دو شکل باز و بسته انجام می‌شود. هر دو این روش‌ها کمک می‌کنند تا مواد پیوند استخوان به راحتی به کف حفره سینوسی اضافه شوند، ارتفاع استخوان فک بالا در محل کاشت دندان مصنوعی افزایش یابد و ریشه مصنوعی ایمپلنت وارد فضای سینوسی نشود. در ادامه یه جزئیات هرکدام از این روش‌ها اشاره خواهیم کرد:
- جراحی لیفت سینوس باز. رایج‌ترین روش است که با بی‌حسی موضعی یا بیهوشی عمومی انجام می‌شود. برای انجام آن ابتدا جراح دندانپزشک یک برش در بافت لثه ایجاد می‌کند، سپس با ابزار مخصوصی غشای کف سینوس را به بالا می‌راند و در نهایت مواد پیوندی استخوان را وارد این حفره می‌کند. به کمک بخیه این وضعیت تثبیت می‌شود. معمولا بعد از جراحی لیفت سینوس باز، برای نصب ایمپلنت دندان باید 5 تا 9 ماه صبر کنید تا بافت استخوانی با ساختار جدید به‌خوبی ادغام شود.
- جراحی لیفت سینوس بسته. اگرچه این روش کمتر تهاجمی است و عوارض جانبی کمتری دارد، اما فقط در مواردی انجام می‌شود که استخوان فک حداقل 3 تا 4 میلی‌متر ضخامت داشته باشد. دقیقا برخلاف روش باز که پیش از انجام آن بیمار به‌دلیل نداشتن بافت استخوانی کافی، اصلا قابلیت نگهداشتن ریشه دندان مصنوعی را ندارد. در طی جراحی لیفت سینوس بسته، دندانپزشک ابتدا یک سوراخ کوچک در استخوان فک ایجاد می‌کند، سپس به کمک ابزار مخصوصی غشای کف سینوس را بالا کشیده و یک بالشتک بادی در داخل آن قرار می‌دهد تا مانع از پارگی غشا شود. در نهایت مواد پیوندی تزریق شده و سپس به‌دنبال آن ساختار ایمپلنت وارد می‌شود.
ممکن است این ابهام در ذهن شما شکل بگیرد که مواد پیوندی استخوان از کجا تامین می‌شوند. معمولا این مواد با آسیاب کردن یکی از انواع استخوان زیر تهیه می‌شوند:
- استخوان اتوژنوس یا استخوانی از بدن خودتان
- استخوان آلوژنیک یا استخوان گرفته‌شده از جسد انسان
- استخوان پیوندی زِنوگِرَفت یا استخوان گرفته‌شده از گاو
- یک ماده مصنوعی استخوان‌مانند
با توجه به اینکه در مورد فک پایین نیازی به لیفت سینوس نیست، در مواقع ضروری فقط پیوند استخوان انجام می‌شود.
بنابراین باید به تکنیک لیفت سینوس و پیوند استخوان اهمیت زیادی داده شود. در غیر این صورت، ممکن است بیمار به‌دلیل شکستگی اجزای ایمپلنت بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی مجبور به انجام دوباره جراحی ایمپلنت شود. زیرا عمل جویدن فشار زیادی بر استخوان فک وارد می‌کند. مطمانا پیوند استخوان می‌تواند پایه محکم‌تری برای ایمپلنت فراهم کند.
قابل ذکر است که اگر جراحی لیفت سینوس به‌صورت حرفه‌ای انجام نشود خطر سوراخ شدن غشای اشنایدرین (Schneiderian) و سینوزیت مزمن یا عفونت سینوس بیمار را تهدید می‌کند. این غشا حفره سینوس ماگزیلاری را می‌پوشاند. عوارض موقت این جراحی مانند التهاب، عفونت و خونریزی به‌مرور طی چند روز برطرف می‌شوند.
مراحل و نحوه نصب اجزای ایمپلنت دندان
اصولا نصب اجزای ایمپلنت دندان به‌صورت مرحله‌ای انجام می‌شود تا فرصت بهبودی استخوان فک و بافت لثه فراهم شود. به‌همین‌دلیل، باید در نظر بگیرید که کل فرآیند ممکن است تا چندین ماه طول بکشد. به طور خلاصه، مراحل نصب ایمپلنت دندان شامل موارد زیر است:
- تخلیه دندان آسیب‌دیده و در صورت نیاز آماده‌سازی استخوان فک برای انجام جراحی لیفت سینوس و پیوند استخوان
- انجام جراحی برای کاشت میله فیکسچر
- قرار دادن اباتمنت روی فیکسچر بعد از بهبودی کامل و اطمینان از تثبیت وضعیت استخوان فک
- قرار دادن روکش مصنوعی روی اباتمنت
گاهی اوقات به تشخیص دندانپزشک می‌توان تمام این مراحل را با هم ترکیب کرد. به عنوان مثال، اگرچه نیاز است استخوان پیوند زده شده با استخوان فک عجین شود، اما گاهی می‌توان همزمان با پیوند جزئی استخوان برای جراحی ایمپلنت نیز اقدام کرد. در واقع، این وضعیت استخوان فک است که تعیین می‌کند چه روندی را باید دنبال کرد. در ادامه به نحوه نصب هرکدام از اجزای ایمپلنت دندان اشاره خواهیم کرد.
نحوه قرار دادن فیکسچر
اصولا فیکسچر یک میله پیچ مانند از جنس فلز تیتانیوم است. زیرا این آلیاژ فلزی از مقاومت بالایی برخوردار است و طول عمر بالایی دارد. برای نصب آن ابتدا جراح دندانپزشک یک برش در بافت لثه ایجاد می‌کند تا استخوان فک نمایان شود. سپس به کمک ابزار مخصوصی استخوان را سوراخ می‌کند تا بتواند میله را به‌عنوان ریشه دندان مصنوعی در عمیق‌ترین جایگاه ممکن قرار دهد. در نهایت محل برش بخیه زده می‌شود.
به‌مرور با رشد استخوان فک در اطراف میله فیکسچر و اتحاد آن‌ها با یکدیگر، این ساختار تثبیت می‌شود. البته ممکن است این روند 6 تا 12 هفته طول بکشد.
نحوه قرار دادن اباتمنت
اباتمنت یک قطعه فلزی است که نقش تکیه‌گاه را دارد و کمک می‌کند تا تاج یا روکش مصنوعی روی فیکسچر قرار گیرد. از نظر دندانپزشکان نصب اباتمنت دندان برای تسهیل بازسازی بافت لثه و ایجاد فضا برای نصب تاج لازم است.
اباتمنت مانند فیکسچر و روکش مصنوعی در لابراتوآر دندانپزشکی تولید می‌شود. اگرچه در حال حاضر این قطعه از جنس تیتانیوم، طلا، فولاد ضدزنگ، زیرکونیا یا پلی اتر کتون ساخته می‌شود، اما اباتمنت تیتانیومی به‌دلیل استحکام و سازگاری بالاتر محبوبیت بیشتری دارد. از نظر نحوه اتصال، از انواع اباتمنت می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اباتمنت پیچ‌شونده. به‌دلیل داشتن شیارهایی روی دیواره خود، برای نصب روکش از داخل پیچ می‌شود.
- اباتمنت سمان‌شونده. سطحی صاف دارد و به کمک چسب به تنه اصلی ایمپلنت دندان متصل می‌شود.
- اباتمنت دارای ضمایم اوردنچری. به‌راحتی به کمک فشار دست، روکش روی آن نصب می‌شود.
اگرچه برخی از اباتمنت‌ها به‌صورت آماده موجود هستند و به‌همراه سایر اجزای ایمپلنت دندان عرضه می‌شوند، اما اباتمنت‌های سفارشی به‌صورت اختصاصی برای هر بیمار طراحی و ساخته می‌شوند.
هنگامی‌که دندانپزشک از تثبیت کامل میله فیکسچر مطمان شد، سعی می‌کند به کمک یک جراحی جزئی اباتمنت را نصب کند. پس از بی‌حسی موضعی، دوباره بک برش در لثه ایجاد می‌شود تا میله ایمپلنت دندان نمایان شود. سپس اباتمنت به ایمپلنت دندان متصل می‌شود. در نهایت، بخیه زدن در اطراف اباتمنت کمک می‌کند تا این ساختار ثابت شود.
پیشنهاد می‌کنیم در مورد نصب نوع جدید اباتمنت یعنی اباتمنت زاویه‌دار با دندانپزشک خود مشورت کنید. زیرا با مزایایی مانند تسهیل روند نصب ایمپلنت و ترمیم دندان و عدم نیاز به پیوند استخوان همراه است.
نحوه نصب روکش مصنوعی
در واقع منظور از دندان مصنوعی همان روکش یا تاج مصنوعی است که روی اباتمنت قرار می‌گیرد. معمولا دندانپزشک به کمک قالب‌گیری روکش مخصوص شما را طراحی می‌کند.
خطرات و عوارض احتمالی ایمپلنت دندان
اگرچه شما در طول جراحی ایمپلنت به‌دلیل تزریق داروی بی‌حسی و آرام‌بخش احساس درد و ناراحتی نمی‌کنید، اما بعد از پایان کار و از بین رفتن اثرات داروی بیهوشی ممکن است با التهاب و درد ضربان‌دار مواجه شوید. به‌همین‌دلیل، دندانپزشک برای شما داروهای ضدالتهاب و مسکن تجویز خواهد کرد. به طور کلی، بروز عوارض خفیف و موقت زیر بعد از جراحی ایمپلنت طبیعی است:
- خونریزی
- درد در ناحیه فک
- تورم و قرمزی در اطراف لثه و صورت
- کبودی لثه
در صورت موفقیت‌آمیز بودن روش ایمپلنت دندان تحت نظر یک دندانپزشک متبحر، اکثر این عوارض جانبی پس از 5 تا 7 روز به‌صورت خود‌به‌خود برطرف می‌شوند و بعد از گذشت یک روز می‌توانید به فعالیت‌های روزانه خود بازگردید. البته عوارضی مانند تورم، سفتی فک و کبودی ممکن است طی 7 تا 9 روز برطرف شوند.
طبق اصول دندانپزشکی، ماندگاری عوارض بعد از گذشت دو هفته طبیعی نیست و می‌تواند نشان‌دهنده بروز یکی از مشکلات زیر باشد:
- باز شدن محل برش. درصورتی‌که بخیه لثه در اطراف میله فیکسچر باز شود، شما احساس درد و سوزش مداوم خواهید کرد. معمولا جراح در این وضعیت توصیه می‌کند که چند بار در روز دهان خود را با محلول کلرهگزیدین بشویید و همزمان برای پیشگیری از عفونت محل برش آنتی‌بیوتیک خوراکی مصرف کنید.
- عفونت. مطمانا اگر روند جراحی ایمپلنت به‌صورت استریل انجام نشود، باکتری‌ها می‌توانند وارد بافت شده و تکثیر شوند. در این شرایط، نیاز است که علاوه‌بر مصرف آنتی‌بیوتیک خوراکی، ترشحات محل زخم و آبسه ایجاد شده نیز تخلیه شوند.
- نصب غیرحرفه‌ای اجزای ایمپلنت دندان. درد و تورم مزمن گاهی نشانه این مساله است که فیکسچر به‌خوبی در استخوان فک جوش نخورده است. احتمالا برای درمان مجبور هستید دوباره تحت عمل جراحی قرار بگیرید تا دندانپزشک بتواند این وضعیت را بهبود بخشد.
در نهایت توصیه می‌کنیم که در صورت بروز علائم و نشانه‌های زیر فورا با دندانپزشک خود مشورت کنید:
- تب شدید و بالای 38.5 درجه سانتی‌گراد
- خونریزی زیاد و مداوم تا چندین ساعت بعد از جراحی
- بدتر شدن میزان تورم لثه یا فک
- استفراغ و حالت تهوع برای بیش از 24 ساعت
مطمانا مراجعه شما به یک کلینیک حرفه‌ای تحت نظر دندانپزشک باتجربه، احتمال بروز عوارض شدید و طولانی‌مدت را کاهش می‌دهد.
مراقبت‌های بعد از ایمپلنت دندان
برای کمک به کاهش درد و تورم و پیشگیری از بروز عفونت، داروهای مسکن و آنتی‌بیوتیک تجویز شده را به طور کامل مصرف کنید. توصیه می‌کنیم تا چند روز بعد از ایمپلنت دندان، از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های خیلی سرد یا خیلی گرم پرهیز کنید. یک هفته غذاهای ملایم و نرم مانند پوره سیب‌زمینی و سوپ بخورید. سیگار کشیدن یا مصرف نوشیدنی‌های حاوی الکل و کافئین می‌تواند باعث افزایش شدت عوارض جانبی شود. سعی کنید مصرف آن‌ها را حداقل برای دو هفته کاهش دهید.
مواد غذایی سفت مانند ته‌دیگ، یخ و آب‌نبات را نجوید چراکه می‌توانند به تاج یا روکش مصنوعی آسیب برسانند یا حتی آن را بشکنند. اگر عادت به دندان‌قروچه کردن دارید، حتما به فکر درمان آن تحت نظر دندانپزشک باشید. ممکن است نیاز باشد که از محافظ دندان استفاده کنید.
مانند دندان‌های طبیعی باید ایمپلنت را نیز تمیز نگه‌دارید. روزی دو بار مسواک بزنید و شب‌ها قبل از خواب از نخ دندان استفاده کنید. استفاده از مسواک‌های مخصوص که می‌توانند به تمیز کردن گوشه‌ها و شکاف‌های بین دندان‌ها، لثه‌ها و پایه‌های فلزی کمک کنند، توصیه می‌شود.
برای اطمینان از عملکرد مناسب و سلامت اجزای ایمپلنت دندان، سعی کنید هر شش ماه یکبار به دندانپزشکی مراجعه کنید. زیرا اگرچه ایمپلنت دندان ماندگاری طولانی دارد اما گاهی ممکن است به دلایلی تخریب شود. از علائم نشان‌دهنده تخریب ساختار ایمپلنت دندان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- قرمزی، خونریزی، درد، تورم، عفونت و تحلیل بافت لثه در محل کاشت دندان مصنوعی
- بوی بد دهان
- جابه‌جایی ریشه دندان مصنوعی هنگام گاز گرفتن یا جویدن غذا
به‌محض مواجهه با این علائم، برای درمان و پیشگیری از بروز خطرات بیشتر سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید.
ایمپلنت دیجیتال چیست؟
ایمپلنت دیجیتال یک روش نوین است که برخلاف روش معمولی کاشت دندان مصنوعی، از فناوری کامپیوتری سه‌بعدی برای بررسی وضعیت استخوان فک و موقعیت اعصاب آن استفاده می‌کند. به‌همین‌دلیل، به دندانپزشک اجازه می‌دهد که از کوچکترین برش‌ها برای نصب فیکسچر استفاده کند.
این مساله در کاهش عوارض ایمپلنت مانند درد، خونریزی و تورم بسیار موثر است و باعث تسریع در روند بهبودی می‌شود. از سایر مزایای ایمپلنت دیجیتال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- در این روش، یک راهنمای دقیق روی دندان‌ها نصب می‌شود تا اطمینان حاصل شود که در زمان جراحی هیچ آسیبی به عصب یا دندان‌های مجاور وارد نمیشود. این راهنما به دندانپزشک کمک می‌کند تا برشهای دقیق و در عین حال کوچکی ایجاد کند.
- با ظهور ایمپلنت دیجیتال دیگر نگرانی برای قرار دادن اشتباه یا نامناسب اجزای ایمپلنت به‌خصوص فیکسچر وجود ندارد. زیرا از فناوری دیجیتال و نرمافزارهای کامپیوتری برای برنامه‌ریزی و قرار دادن اجزای ایمپلنت استفاده می‌شود. این روند با کاهش احتمال حرکت فیکسچر در طول مرحله حیاتی ادغام استخوان، در کاهش عوارض نیز موثر است.
- برخلاف ایمپلنت معمولی که بین نصب فیکسچر تا روکش مصنوعی حداقل یک ماه طول می‌کشد، کل فرآیند ایمپلنت دیجیتال طی یک جلسه 10 تا 20 دقیقه‌ای انجام می‌شود. زیرا به کمک سیستم هدایت کامپیوتری نیازی به بریدن لثه برای نمایان شدن استخوان نیست و فقط یک سوراخ کوچک در لثه ایجاد می‌شود. اغلب حتی نیازی به بخیه زدن نیز نیست. به طور کلی، با انجام این روش طول دوره نقاهت کوتاهتر می‌شود.
چنین مزایایی باعث شده‌اند که ایمپلنت دیجیتال به یک جایگزین عالی برای بیمارانی‌که نمیتوان از ایمپلنت معمولی برای آن‌ها استفاده کرد، تبدیل شود. پیشنهاد می‌کنیم، با انجام ایمپلنت دیجیتال از لثه‌ها و استخوان فک خود محافظت کنید، احتمال بروز عوارضی مانند درد، تورم، خونریزی و کبودی را به حداقل برسانید و ظاهر لبخند خود را به بهترین نحوه بهبود بخشید! قابل ذکر است که هزینه ایمپلنت دیجیتال به‌دلیل نیاز به تصویربرداری سه بعدی و محاسبات دقیق، نسبت به ایمپلنت معمولی کمی بیشتر است.
ایمپلنت دندان در بارداری چگونه است؟
ازآنجایی‌که جنین بخش زیادی از مواد مغذی به‌خصوص کلسیم مورد نیاز خود را از طریق جفت دریافت می‌کند، در صورت عدم توجه به رژیم غذایی سالم و متنوع در دوران بارداری و پس از آن، سلامت دندان‌های مادران به خطر می‌افتد. طبق مطالعات، احتمال بروز پوسیدگی شدید دندان و بیماری لثه در مادران باردار بالاتر است. دو عاملی که در از دست دادن دندان‌های دائمی بسیار موثر هستند.
اگرچه در دوران بارداری، دندانپزشکان انجام روش‌هایی مانند پر کردن یا کشیدن دندان را منع نمی‌کنند اما روی انجام ایمپلنت دندان اتفاق نظر ندارند و توصیه می‌کنند که تا زمان زایمان به درمان‌های موقت برای جایگزینی دندان ازدست‌رفته بسنده شود.
زیرا ایمپلنت دندان یک تکنیک پراسترس و پیچیده است و برای انجام آن نیاز به روش‌هایی مانند عکسبرداری با اشعه ایکس یا سی‌تی اسکن از دندان‌ها و استخوان فک و بی‌حسی یا بیهوشی عمومی است. طبق نتایج تحقیقات، استرس روانی مادر و تماس با مواد بیهوشی و اشعه ایکس احتمال بروز جهش ژنتیکی در DNA جنین را افزایش می‌دهد. این مساله در نهایت ممکن است منجر به بروز عقب‌ماندگی ذهنی یا جسمی نوزاد شود.
از نظر پزشکان، سه ماهه اول و سوم بارداری حیاتی‌ترین دوره‌های روند رشد جنین هستند و در این دوران باید به هر طریقی از قرار گرفتن در معرض خطرات محیطی اجتناب کرد. به‌همین‌دلیل، اغلب دندانپزشکان به مادران توصیه می‌کنند که اگر ضرورتی برای انجام روش‌های سنگینی مانند ارتودنسی و ایمپلنت دندان پیش آمد، حداقل تا سه ماهه دوم صبر کنند.
با توجه به تغییرات هورمونی، وضعیت سلامت دهان و دندان مادران در دوران بارداری قابل پیش‌بینی نیست. به عنوان مثال، مشخص شده است که افزایش ناگهانی هورمون‌های استروژن و پروژسترون، بافت نرم دهان و لثه‌ها را نسبت به بروز التهاب و انواع عفونت مستعد می‌کند.
طول عمر ایمپلنت دندان
اصولا بخش‌های فیکسچر و اباتمنت ایمپلنت دندان دوام بالایی دارند. زیرا مستقیما از طریق فرآیندی به نام استئواینتگراسیون (osseointegration) با بافت استخوانی اطراف متحد می‌شوند. این قسمت‌ها معمولا از جنس فلز تیتانیوم یا طلا ساخته می‌شوند و نسبت به روکش مصنوعی طول عمر بیشتری دارند.
طبق تجربه، تقریبا 50 تا 80 درصد از روکش‌ها بعد از گذشت 10 تا 15 سال به‌دلیل ترک‌خورگی، شکستگی یا ساییدگی نیاز به تعویض دارند. البته اگر به اصول مراقبت‌های بعد از ایمپلنت دندان توجه کنید، می‌توانید تا 20 سال از ایمپلنت خود انتظار ماندگاری داشته باشید.
از نظر دندانپزشکان، هر عاملی که بتواند در ادغام ایمپلنت دندان با استخوان یا روند بهبودی جراحی آن اختلال ایجاد کند، می‌تواند منجر به شکست یا کاهش طول عمر ایمپلنت دندان شود. در ادامه به چندین مورد از این عوامل اشاره خواهیم کرد.
وضعیت نامناسب استخوان فک
اگر استخوان فک ضخامت و شکل مناسبی نداشته باشد، احتمالا ایمپلنت با شکست مواجه می‌شود. به‌همین‌دلیل، لازم است که دندانپزشک توسط عکسبرداری با اشعه ایکس و مدل‌سازی سه‌بعدی به‌خوبی وضعیت هر بیمار را ارزیابی کند و در صورت نیاز برای لیفت سینوس یا پیوند استخوان اقدام کند.
قابل ذکر است که گاهی بعضی از بیماران سال‌ها بعد از ایمپلنت دندان با تحلیل استخوان فک در اثر ابتلا به پوکی استخوان یا بیماری‌های پری‌ایمپلنت مواجه می‌شوند. مطمانا این مساله روی کاهش طول عمر ایمپلنت دندان موثر است.
مراجعه به یک جراح غیرحرفه‌ای
یک جراح غیرحرفه‌ای علاوه‌بر تشخیص نادرست، با قرار دادن نامناسب ایمپلنت، نصب یک ایمپلنت بی‌کیفیت، آسیب به بافت لثه یا فک در هنگام کاشت دندان مصنوعی و چسباندن تاج مصنوعی قبل از بهبودی استخوان فک نیز می‌تواند زمینه شکست ایمپلنت یا کاهش طول عمر آن را فراهم کند.
در این وضعیت احتمالا مجبور هستید با صرف هزینه برای انجام جراحی مجدد اقدام کنید و پذیرای عوارض جانبی آن نیز باشید. پس در انتخاب دندانپزشک متخصص خود دقت کنید.
مراقبت نادرست از ایمپلنت دندان
رعایت بهداشت دهان و دندان برای افزایش طول عمر ایمپلنت اهمیت دارد. چراکه تجمع پلاک دندان می‌تواند منجر به بروز بیماری لثه شود و زمینه سست شدن ساختار ایمپلنت را فراهم کند. از طرفی، خوردن غذاهای سفت و اسیدی می‌تواند زمینه تعویض زودرس روکش مصنوعی را فراهم کند. توصیه می‌کنیم بعد از ایمپلنت دندان به دستورالعمل ارائه‌شده توسط دندانپزشک توجه ویژه‌ای داشته باشید.
سیگار کشیدن و مصرف مواد مخدر
تحقیقات نشان داده‌اند که احتمال شکست ایمپلنت دندان در افراد سیگاری بیشتری است. زیرا دود سیگار یا مواد مخدر در کاهش خونرسانی بدن (به‌خصوص خونرسانی به نواحی آسیب‌دیده) بسیار موثر است. مطمانا این مساله بر استئواینتگراسیون و روند بهبودی بعد از جراحی نصب فیکسچر و اباتمنت تاثیر منفی می‌گذارد و حتی ممکن است باعث شکست ایمپلنت دندان شود. با توجه به اینکه مصرف سیگار یک فاکتور خطر مهم برای ابتلا به بیماری‌های لثه مانند التهاب و عفونت لثه است.
اخیرا یک تحقیق معتبر توانست نشان دهد که احتمال شکست ایمپلنت در افراد غیرسیگاری حدود 5 درصد است، درحالی‌که این احتمال برای افراد سیگاری تقریبا 11 درصد است.
تروما یا ضربه به استخوان فک
ضربه ناگهانی به فک یا حتی دندان‌قروچه کردن می‌تواند باعث لق شدن یا شکستگی میله فلزی ایمپلنت یا ساییدگی روکش دندان مصنوعی شود. به‌همین‌دلیل است که توصیه می‌کنیم در مورد استفاده از محافظ دندان با دندانپزشک خود مشورت کنید تا بتوانید طول عمر ایمپلنت را افزایش دهید.
بروز برخی از بیماری‌ها
معمولا طول عمر ایمپلنت دندان در افراد مبتلا به بیماری‌های زیر کمتر است:
- پوکی استخوان. به‌دلیل تحلیل تدریجی استخوان فک
- دیابت. به‌دلیل ضعف در ترمیم بافت‌های بدن
- اختلالات انعقادی (مانند هموفیلی). به‌دلیل ضعف در انعقاد و ترمیم زخم‌ها
- اختلالات قلبی عروقی مانند فشار خون بالا، تصلب شرایین و نارسایی قلب. به‌دلیل مشکل در خونرسانی
مصرف برخی از داروها یا شروع روش‌های درمانی خاص
متخصصان معتقد هستند که مصرف داروهای رقیق‌کننده خون، داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی بدن و داروهای شیمی‌درمانی برای درمان سرطان و انجام روش پرتودرمانی می‌تواند باعث کاهش طول عمر ایمپلنت شود. زیرا روی ترمیم ضعیف محل زخم بعد از جراحی ایمپلنت و تحلیل استخوان فک موثر هستند.
قیمت ایمپلنت دندان
روش ایمپلنت دندان یا همان کاشت دندان مصنوعی به علت نیاز به استفاده از متریال گران‌قیمت و تکنیک‌های پزشکی مختلف، یکی از پرهزینه‌ترین روش‌های ترمیمی محسوب می‌شود.
معمولا هزینه نهایی این روش به عوامل زیادی مانند تعداد ایمپلنت و محل هرکدام، برند ایمپلنت و کیفیت اجزای آن، شرایط بالینی بیمار و میزان مهارت دندانپزشک دارد. به‌همین‌دلیل، پیشنهاد می‌کنیم در جلسه اولیه مشاوره با دندانپزشک خود در این زمینه صحبت کنید.
سخن آخر
بنابراین، ایمپلنت دندان بهترین راهکار برای جایگزین‌کردن دندان‌های دائمی ازدست‌رفته در افراد بزرگسال است. البته درشرایطی‌که وضعیت استخوان فک مناسب نیست، انجام جراح لیفت سینوس و پیوند استخوان ضرورت دارد. در صورت کنترل فاکتورهای موثر در کاهش طول عمر ایمپلنت، می‌توان انتظار ماندگاری بیش از 10 سال را از آن داشت. مطمانا مشورت با دندانپزشک متخصص ایمپلنت می‌تواند اطلاعات بیشتری در این زمینه در اختیار شما بگذارد.
