ایمپلنت در بارداری قابل انجام است؟
آیا باید یک یا چند دندان را ایمپلنت کنید، اما باردار هستید؟ حتما نگران این هستید که آیا جراحی ایمپلنت دندان می‌تواند بر روی جنین داخل شکم شما تاثیر بگذارد یا نه. از طرف دیگر، به تعویق انداختن بیش از حد ایمپلنت دندان می‌تواند موجب تحلیل فک شود؛ پس طبیعی است که بخواهید در اولین فرصت ایمپلنت در بارداری را انجام دهید.
با همه این‌ها، توصیه پزشکان این است که سلامتی فرزند خود را در اولویت قرار دهید و تا آخر بارداری برای ایمپلنت صبر کنید. اما می‌توانید برخی از آمادگی‌ها را قبل از اتمام دوره بارداری و در سه ماهه سوم ایجاد کنید.
این مقاله در مرکز ایمپلنت دکتر قادری نگارش شده و به جنبه‌های مختلف ایمپلنت در بارداری پرداخته و به شما کمک می‌کند شرایطی را که در آن هستید به‌خوبی درک کنید.
ایمپلنت دندان چیست و چطور جایگذاری می‌شود؟
ایمپلنت دندانی یک پیچ تیتانیومی است که در داخل فک، به‌جای ریشه دندان از دسته رفته قرار می‌گیرد و تاج دندان -که بخش سفید رنگ بیرونی است- با استفاده از یک قطعه واسط به نام «اباتمنت» روی آن نصب می‌گردد. ایمپلنت دندانی بهترین روش برای جایگزینی دائمی دندان‌های از دست رفته است. قطعه کار گذاشته شده در داخل فک، همانند ریشه دندان طبیعی عمل کرده و سبب رشد و تقویت فک می‌شود. این تقویت سبب می‌شود دندان‌های کناری سالم و قوی باقی بمانند و از دست نروند.
فارغ از این‌که ایمپلنت در بارداری انجام شود و یا در زمانی غیر از آن، ایمپلنت دندان شامل چند مرحله است.
مرحله اول: قرار دادن ایمپلنت
اولین مرحله که مهمترین هم هست، قراردادن پیچ آلمینیومی در فک است. پزشک با استفاده از بی‌حسی موضعی درد را بلاک می‌کند و سپس لثه دندان از دست رفته را باز می‌نماید. با استفاده از یک دستگاه خاص، دندانپزشک استخوان فک را سوراخ کرده و ایمپلنت را داخل آن قرار می‌دهد و سفت می‌کند. سپس محل جراحی را بخیه زده و پانسمان می‌کند. این پروسه حدود یک ساعت طول می‌کشد؛ با این حال به چند ماه زمان برای بهبود و جوش خوردن ایمپلنت نیاز است. ایمپلنت جایگزین شده، به‌تدریج به استخوان اطراف خود جوش خورده و بخشی از فک می‌شود. در این مرحله پزشک می‌تواند جراحی دوم را انجام دهد.
مرحله دوم: قرار دادن اباتمنت
قبل از قرار دادن اباتمنت، چیزی در بیرون لثه قابل ملاحظه نیست. به‌عبارت دیگر پیچ تیتانیومی کارگذاشته‌شده در فک، کاملا زیر لثه قرار دارد. در این مرحله پزشک مجددا با استفاده از یک عمل جراحی سرپایی لثه را باز می‌کند و اباتمنت را به انتهای پیچ متصل می‌کند. سر اباتمنت بیرون لثه قرار گرفته و قابل مشاهد است. مجددا چند هفته برای بهبود در نظر گرفته می‌شود. با این حال این عمل جراحی نسبت به قبلی بسیار مختصرتر و آسان‌تر است.
مرحله سوم: قراردادن تاج
تاج دندان بخش سفیدرنگی است که در دهان قابل مشاهده است. در مرحله انتهایی کاشت دندان، دندانپزشک این قطعه را که با توجه به نوع و رنگ دندان از دست رفته به‌شکل اختصاصی ساخته شده است، بر روی اباتمنت قرار می‌دهد و سفت می‌کند. اتصال تاج دندان به اباتمنت ممکن است به وسیله پیچ و یا نوعی سیمان انجام شود. پس از قراردادن تاج، فرآیند ایمپلنت دندان پس از چند ماه به اتمام رسیده و فرد می‌تواند از دندان کاشته‌شده برای تمام عمر لذت ببرد.
پیوند استخوان، یک مرحله جانبی
اگرچه معمولا فرآیند ایمپلنت سه مرحله است؛ با این حال ممکن است یک مرحله اضافی با نام «کاشت استخوان» و یا «لیفت سینوس» نیز مورد نیاز باشد. این عمل جراحی وقتی نیاز است که استخوان فک فرد در محل دندان از دست رفته تحلیل رفته باشد. انجام ندادن ایمپلنت در بارداری و مدت زیادی پس از آن، می‌تواند به تحلیل این استخوان منجر گردد. در این شرایط قبل از قراردادن ایمپنت لازم است استخوان فک تقویت شود. برای این کار پزشک در یک عمل جراحی فک بیمار را در ناحیه‌ای که قرار است ایمپلنت کاشته شود باز کرده و یک بافت مشابه استخوان در آن تزریق می‌کند. این بافت پس از چند ماه رشد کرده و با استخوان فک یکپارچه می‌شود و آن را تقویت می‌کند. وقتی استخوان فک به اندازه کافی قوی شد می‌توان ایمپلنت دندانی را انجام داد. اگر پیوند استخوان در فک بالایی باشد، احتمالا سینوس به بالا رانده شده، یا به اصطلاح لیفت می‌شود تا جای کافی برای کاشت استخوان فراهم گردد.
همان‌طور که می‌بینید مراحل انجام این پروسه زیاد و نسبتا سخت است؛ بنابراین ایمپلنت در بارداری انتخاب معقولی به نظر نمی‌رسد. به عبارت دیگر، ایمپلنت در بارداری یک درمان انتخابی است و نه ضروری.
برای دریافت قیمت ایمپلنت دندان کلیک کنید.
فرق درمان انتخابی و درمان ضروری
در دندانپزشکی و پزشکی، خطرات و مزایای هر پروسیجر درمانی قبل از انجام آن سنجیده می‌شود و با توجه به این‌که کفه ترازوی مزایا سنگین‌تر است و یا مضرات، تصمیم‌گیری نهایی انجام می‌شود. متخصصان ایمپلنت دندان همیشه سعی می‌کنند خطر آسیب به بیماران خود را به حداقل برسانند. این کار در دوران بارداری اهمیت بیشتری دارد، زیرا علاوه بر زندگی و سلامت مادر، وضعیت جنین نیز که در آسیب‌پذیر‌ترین دوران حیات خود قرار دارد- باید در نظر گرفته شود. این ملاحظات در مورد ایمپلنت در بارداری نیز انجام می‌شود.
ممکن است فردی در دوران بارداری دندان خود را پرکند و یا یک دندان خراب که عفونت کرده را بکشد، اما فواید این اقدامات در دوران بارداری خیلی بیشتر از ضرر آنها است و در برخی از موارد یک «درمان ضروری» در نظر گرفته می‌شود. یک دندان خراب عفونی، می‌تواند سلامت مادر و کودک را در معرض خطر قرار دهد و عوارضی مانند عفونت خون را ایجاد کند. از طرف دیگر، کشیدن دندان چندان پروسه سخت و تهاجمی نیست. بنابراین در مجموع کفه ترازوی ضرر و فواید به سمت فواید سنگینی می‌کند و انجام چنین عمل‌هایی در دوران بارداری توجیه پیدا کرده و در خیلی از موارد ضروری می‌شود. اما این موضوع در مورد ایمپلنت در بارداری صادق نیست.
وقتی صحبت از ایمپلنت به میان می‌آید هیچ خطر قابل توجهی برای به تاخیر انداختن آن در چند ماه وجود ندارد. اگرچه استخوان فک با کار نگذاشتن ایمپلنت شروع به تحلیل می‌کند، اما طول مدت بارداری خیلی زیاد نیست و از طرف دیگر ممکن است از دست رفتن دندان و نیاز به ایمپلنت در نیمه دوم بارداری رخ دهد که زمان انتظار برای ایمپلنت در خاتمه بارداری را کاهش می‌دهد. از طرف دیگر، حتی در شرایطی که استخوان فک تحلیل پیدا کند، درمان‌های جایگزینی مانند پیوند استخوان برای بازگرداندن استخوان فک و شروع پروسه کاشت دندان وجود دارد. پس با توجه به توضیحات ذکر شده، ایمپلنت در بارداری یک «درمان انتخابی» به شمار می‌آید و نه درمان ضروری.
از طرف دیگر ضررهای ایمپلنت در بارداری می‌تواند قابل توجه باشد. دریافت ایمپلنت در بارداری یک فرآیند کاملا تهاجمی است و نیاز به حداقل یک مرحله جراحی دارد. عکسبرداری اشعه ایکس، دردی که مادر در حین پروسه تحمل می‌کند و خطرات داروهایی تجویزی برای جنین، همه کفه ضررهای ایمپلنت در بارداری را سنگین می‌کنند و تصمیم به انجام آن را غیر عاقلانه می‌سازند. به‌طور کلی آسیب‌هایی که ایمپلنت در بارداری به مادر و جنین وارد می‌کند شامل موارد زیر هستند.
چرا ایمپلنت در بارداری نباید انجام شود؟
ایمپلنت در بارداری می‌تواند مشکلات و خطرات بالقوه‌ای را به‌همراه داشته باشد.
تغییرات سلامت دهان در دوران بارداری
یکی از دلایلی که ایمپلنت در بارداری را خطرناک می‌کند، تغییراتی است که در سلامت دهان و دندان مادر در این دوران ایجاد می‌شود. این تغییرات می‌تواند احتمال شکست ایمپلنت دندانی را افزایش دهد. اگرچه هیچ مطالعه کنترل شده‌ای در مورد میزان موفقیت ایمپلنت‌های دندانی در دوران بارداری انجام نشده است، با این حال تغییرات در سیستم ایمنی، التهاب لثه‌ها و دیابت بارداری همگی مسائلی هستند که در ارتبط با سلامت دهان و دندان مادران باردار مطرح هستند. بنابراین منطقی است که در این شرایط احتمال موفقیت‌آمیز بودن ایمپلنت دندانی کاهش یابد.
عوارض بعد از جراحی
اگرچه گرفتن عکس اشعه ایکس از دندان و انجام بی‌حسی موضعی -که برای انجام ایمپلنت لازم است- خطر کمی برای رشد جنین دارد، اما از آنجایی که وضعیت سلامت دهان و دندان فرد در دوران بارداری تغییر می‌کند، پس از جراحی در معرض خطر بیشتری برای عفونت و سایر عوارض مرتبط با سلامتی قرار دارد. از طرف دیگر، در صورتی که این عوارض پس از ایمپلنت در بارداری ایجاد شود، تعداد کمی از داروها وجود دارند که پزشک می‌تواند آنها را در دوران بارداری به مادر تجویز کند. بنابراین ممکن است عوارض بعد از جراحی ایمپلنت در بارداری جدی شوند و سلامت مادر و نوزاد را به‌شدت تحث تاثیر قرار دهند.
هنگام بارداری، تعدادی از آنتی‌بیوتیک‌ها مجاز نیستند. از طرف دیگر، عفونت ایمپلنت می‌تواند بسیار دردناک باشد، اما فرد نمی‌تواند از بسیاری از داروهای نسخه‌ای یا حتی بیشتر مسکن‌های بدون نسخه برای کاهش درد استفاده کند.
همه این‌ها علاوه بر تهدید سلامتی مادر و نوزاد، می‌توانند باعث اضطراب شوند. همان‌طور که می‌دانید اضطراب برای مادران باردار و جنین آنها خوب نیست. پس لازم است از ایمپلنت در بارداری تا زمان تولد نوزاد صرف نظر شود.
استفاده از اشعه ایکس برای عکسبرداری
قبل از انجام ایمپلنت لازم است با استفاده از اشعه ایکس تصاویری از فک مادر تهیه شود. اگرچه در صورت نیاز استفاده از اشعه ایکس برای عکسبرداری از دندان در بارداری مجاز است، اما در طول سه ماهه اول، اکثر جراحان دهان و دندان‌پزشکان عمومی به‌دلیل خطر احتمالی، تصاویر دیجیتالی نمی‌گیرند. از آنجا که ایمپلنت در بارداری ضروری نیست، بهتر است مادر باردار خود را در معرض اشعه ایکس قرار ندهد.
داروهای بی‌حسی
اگرچه بی‌حسی موضعی در طول نه ماه بارداری بی‌خطر است، دندانپزشک ممکن است مجبور شود از بی‌حس کننده‌های قوی‌تری در طول ایمپلنت استفاده کند تا درد را کنترل کند. این موضوع می‌تواند سلامت مادر و کودک را به خطر بیندازد.
حساسیت به ایمپلنت
ایمپلنت‌های دندانی از تیتانیوم ساخته شده‌اند که معمولاً زیست‌سازگار است (برای بدن مضر نیست). با این حال، ممکن است در افرادی که به تیتانیوم حساسیت دارند، واکنش آلرژیک ایجاد کند. کاشت زیرکونیا ممکن است بعد از بارداری ایده‌آل باشد
استرس و اضطراب
حتی اگر پروسه ایمپلنت در بارداری بدون هیچ‌گونه عوارضی پیش برود، به‌طور معمول اقدامات مرتبط با دندانپزشکی با اضطراب و نگرانی همراه هستند. بسیاری از افراد از درد دندان می‌ترسند و بو و دستگاه‌های موجود در دندانپزشکی سبب اضطراب آنها می‌شوند. این شرایط در بارداری، که مادر حساسیت بیشتری دارد، می‌تواند تشدید گردد. با توجه به خطرات بالقوه‌ای که اضطراب برای مادر و جنین ایجاد می‌کند، بهتر است تا حد ممکن از انجام ایمپلنت در بارداری و سایر پروسیجرهای اختیاری در این دوران پرهیز گردد.
متخصصان درباره ایمپلنت در بارداری چه می‌گویند؟
بر اساس اعلان کالج آمریکایی متخصصان زنان و زایمان و انجمن دندانپزشکی آمریکا، اکیداً توصیه می‌شود که زنان از ایمپلنت در بارداری خودداری کرده و برای کاشت ایمپلنت‌های دندانی پس از تولد نوزاد اقدام کنند. اگرچه مراقبت‌های پیشگیرانه منظم توصیه می‌شود، اما این نوع روش جایگزینی دندان به‌عنوان «جراحی انتخابی» در نظر گرفته می‌شود و باید از آن اجتناب شود.
روش‌های جایگزین ایمپلنت در بارداری
اگرچه ایمپلنت در بارداری مجاز نیست، اما می‌توان پروسه آن را در دوران بارداری شروع کرد. برای این کار می‌توانید پس از سه ماهه اول بارداری برای مشاوره به دندانپزشک مراجعه کنید. در این زمان ممکن است پزشک از دندان شما عکس بگیرد. اگر مراقبت‌های دیگری قبل از انجام پروسه ایمپلنت دندان لازم باشد، برای مثال کشیدن دندان خراب و بهبود بهداشت دهان و دندان، متخصص شما را راهنمایی می‌کند تا بتوانید پس از تولد نوزاد برای ایمپلنت اقدام کنید.
از طرف دیگر اگر محل خالی دندان از دست رفته، در معرض دید است و شما را ناراحت می‌کند و یا برای غذا‌خوردن مشکل ایجاد کرده است، دندانپزشک به‌جای انجام ایمپلنت در بارداری، از روش‌های جایگزینی استفاده می‌کند تا به‌طور موقت محل خالی را پوشانده و به شما کمک کند تا به خوبی غذا بخورید. پروتزهای متحرک در این شرایط تجویز می‌شوند. آنها بدون نیاز به جراحی نصب شده و روی لثه قرار می‌گیرند. گاهی ممکن است پروتز نصب شده به دندان‌های کناری متصل شود.
این پروتز‌ها تا پایان بارداری برای شما قابل استفاده هستند و تا حدود زیادی مشکلات شما را برطرف می‌کنند.
سخن آخر
ایمپلنت یک درمان انتخابی محسوب می‌گردد. با توجه به عوارض و خطرات احتمالی، ایمپلنت در بارداری توصیه نمی‌شود و لازم است این فرآیند تا اتمام بارداری و دنیا آمدن نوزاد به تعویق بیفتد. ایمپلنت در بارداری با خطرات بیشتری نسبت به حالت عادی همراه است و احتمال شکست عمل جراحی و از بین رفتن دندان پیوند‌شده زیاد است.
