مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی

مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی

مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی

ایمپلنت دندان یا کاشت دندان مصنوعی که یک روش عالی برای جایگزین کردن دندان‌های ازدست‌رفته است، اصولا توسط دندانپزشکان متخصص ایمپلنت و جراحی فک و دهان انجام می‌شود. برای ایمپلنت دندان، لازم است جراحی‌های جزئی انجام شود و همین مسئله ممکن است مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی را افزایش دهد. با توجه به اینکه در برخی از بیماران بعد از اتمام کار، خطر شکست ایمپلنت نیز وجود دارد.

البته این نوید را به شما می‌دهیم که احتمال بروز مشکلات ایمپلنت دندان بین 5 تا 10 درصد است. این بدان معنی است که 90 تا 95 درصد موارد، موفقیت‌آمیز هستند. با این حال، درک مشکلات کاشت دندان و همچنین شناخت علل آن‌ها مهم است. در ادامه به رایج‌ترین مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی اشاره خواهیم کرد.

ایمپلنت دندان چیست؟

هدف از ایمپلنت دندان، جایگزینی ریشه‌های دندان ازدست‌رفته با ریشه‌های مصنوعی (فیکسچر) و قرار دادن پروتزهای دندانی روی این ریشه‌های جدید است. بدین‌شکل، می‌توان در غیاب دندان‌های طبیعی، ظاهر و عملکرد آن‌ها را تقلید کرد.

فیکسچر معمولا از فلز تیتانیوم ساخته می‌شود و به کمک جراحی در داخلی‌ترین قسمت استخوان‌های فک بالا یا پایین نصب می‌شود. شکل فیکسچر اغلب پیچ‌مانند است و بعد از نصب آن، معمولا چند ماه زمان داده می‌شود تا به کمک رشد استخوان فک، با استخوان متحد شود. از این فرآیند با عنوان استئواینتگراسیون (الحاق ایمپلنت به استخوان) یاد می‌شود. در مرحله بعد، اباتمنت (تکیه‌گاه) در بالای فیکسچر متصل می‌شود. در نهایت نیز پروتز یا روکش مصنوعی روی اباتمنت قرار می‌گیرد.

مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی

مشکلات کلی متخصصان ایمپلنت و جراحی

از رایج‌ترین مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • گاهی در هنگام قرار دادن ایمپلنت در داخل فک، دندانپزشک مرتکب اشتباه می‌شود. به‌دلیل این خطا، ممکن است به اعصاب، رگ‌های خونی و استخوان فک آسیب وارد شود.
  • در مواردی به‌دلیل ضخامت و استحکام اندک استخوان فک، استئواینتگراسیون به خوبی انجام نمی‌شود و قبل از نصب اباتمنت، فیکسچر خود‌به‌خود خارج می‌شود.
  • گاهی اوقات با وجود نصب صحیح ایمپلنت، برخورد یک ضربه محکم به صورت بیمار باعث شکستگی یا سست شدن فیکسچر، اباتمنت یا روکش می‌شود.
  • گاهی به‌دلیل عدم رعایت بهداشت توسط دندانپزشک یا ابتلا بیمار به مشکلات زمینه‌ای مانند دیابت، پس از نصب ایمپلنت عوارضی مانند عفونت بروز می‌کنند.
  • سهل‌انگاری برخی از بیماران و رعایت نکردن اصول مراقبتی بعد از ایمپلنت دندان، باعث بروز خونریزی، درد مزمن و عفونت می‌شود. به‌خصوص اگر بیمار عادات بدی مانند سیگار کشیدن و مصرف الکل را ترک نکرده باشد.

بنابراین، برخی از مشکلات دندانپزشکان متخصص ایمپلنت و جراحی مربوط به بی‌تجربگی، دقت و مهارت پایین خودشان است و برخی دیگر مربوط به سبک زندگی نادرست بیمار است. در بخش بعد با جزئیات بیشتری به این مسئله خواهیم پرداخت.

مشکلات دندانپزشکان در مراحل مختلف ایمپلنت دندان

فرآیند کاشت ایمپلنت توسط دندانپزشک متخصص ایمپلنت و جراحی، طولانی و از مراحل مختلفی تشکیل شده است. به‌همین‌دلیل، ممکن است در هر یک از مراحل زیر مشکلاتی بروز کند:

  • مرحله جراحی یا نصب ایمپلنت: در این مرحله متخصص ایمپلنت به همراه تیم خود اقدام به قرار دادن ایمپلنت‌ در داخل استخوان فک می‌کند.
  • مرحله ریکاوری: مرحله‌ای است که بلافاصله پس از جراحی شروع می‌شود. ابتدا 3 تا 6 ماه طول می‌کشد تا استئواینتگراسیون انجام شود. سپس با نصب پروتز به اتمام می‌رسد.
  • مرحله نگهداری از ایمپلنت: این مرحله همان طول عمر مفید ایمپلنت دندان است که برحسب سبک زندگی بیمار می‌تواند 10 تا 20 سال‌ طول بکشد.

مشکلات مربوط به مرحله جراحی یا نصب ایمپلنت دندان

مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی

بهتر است بدانید که براساس ویژگی‌ها و نیازهای هر بیمار، انواع مختلفی از ایمپلنت‌های دندانی وجود دارد. اگر دندانپزشک از ابتدا به این مسئله توجه نکند، مطمئنا بعدها با مشکلاتی مواجه خواهد شد و گاهی نیاز به تعویض نصب دوباره اجزا ایمپلنت است.

معمولا پس از انتخاب نوع ایمپلنت، عکسبرداری از استخوان فک و آماده شدن استخوان فک، عمل جراحی آغاز می‌شود. در این مرحله، اغلب مشکلات دندانپزشکان متخصص ایمپلنت و جراحی مربوط به نوع عملکرد خودشان است. مواردی چون:

  • خونریزی شدید. برای جلوگیری از خونریزی، برش‌ها باید در خط مخاط لثه ایجاد شوند. در غیر این صورت، خونریزی شدید و مکرر مانع از مشاهده دقیق محل جراحی می‌شود.
  • ترومای عروقی. اگر ابزاری‌که برای باز کردن فضای داخل استخوان استفاده می‌شود، قشر زبانی را سوراخ کند. این مشکل رخ می‌دهد.
  • جهت‌گیری ضعیف ایمپلنت. ممکن است به‌دلیل نصب غیرحرفه‌ای، فیکسچر کمی کج‌شده یا جهت‌گیری نامناسبی به خود بگیرد. این مسئله در آینده مانع از نصب صحیح روکش می‌شود.
  • خطا در برش محل ایمپلنت دندان. به‌لطف فناوری کنونی، می‌توان یک برش دقیق در استخوان ایجاد کرد تا بیش‌ازحد لازم باز نشود. اگر دندانپزشک آشنا به این مسئله نباشد، خطر عدم التیام زخم و سوراخ شدن دائمی استخوان وجود دارد.
  • بروز درد زیاد در حین عمل. با نفوذ زیاد دستگاه مته و باز شدن بیش‌ازحد فضای داخل استخوان، خطر آسیب و بروز درد شدید با وجود بی‌حسی وجود دارد.
  • نکروز استخوان. اگر در حین عمل، استخوان بیش‌ازحد گرم شود، خطر نکروز و مرگ آن وجود دارد. دندانپزشک باید برای جلوگیری از این مشکل، به دور دستگاه فرز توجه کند.
  • سینوزیت. اگر در حین لیفت سینوس، دندانپزشک غشای اشنایدرین را سوراخ کند، بیمار بعد از مدتی درگیر سینوزیت مزمن یا عفونت سینوس می‌شود.

مشکلات مربوط به مرحله ریکاوری

مشکلات کار متخصصان ایمپلنت و جراحی

مرحله نقاهت درست پس از جراحی آغاز می‌شود. 15 روز اول پس از جراحی، روند بهبود زخم رخ می‌دهد و بیمار باید در این مدت اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از مشکلات احتمالی مانند عفونت و خونریزی انجام دهد. همچنین 3 تا 6 ماه برای استئواینتگراسیون در نظر بگیرد. از رایج‌ترین مشکلات مرحله ریکاوری می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • پارستزی. بی‌حسی است که می‌تواند در لب‌ها یا فک‌ها بروز کند. اصولا مربوط به آسیب به عصب دندان، به‌خصوص عصب تحتانی است که در اثر تروما، فشرده شدن یا کشیدگی عصب در حین جراحی رخ می‌دهد. این مشکل می‌تواند برگشت‌پذیر یا غیرقابل برگشت باشد.
  • خونریزی کف دهان. اگر در حین جراحی شریان زیرزبانی سوراخ شود، روز بعد از جراحی تورم بزرگی در اثر خونریزی داخلی به وجود می‌آید. این مسئله باعث بروز مشکل در بلع و تنفس می‌شود.
  • تورم و کبودی. یک مشکل شایع است و معمولا با داروهای ضدالتهاب و آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.
  • عفونت. زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌ها روی اجزای ایمپلنت تکثیر شوند. معمولا به‌دلیل عدم رعایت بهداشت در حین جراحی یا در دوران نقاهت رخ می‌دهد.
  • شکست استئواینتگراسیون. اگر ایمپلنت دندان به‌خوبی به استخوان فک متصل نشود، خطر شکست استئواینتگراسیون وجود دارد. این مشکل می‌تواند در پایان مرحله ریکاوری یا در ابتدای مرحله نگهداری از ایمپلنت رخ دهد.

مشکلات مربوط به مرحله نگهداری از ایمپلنت

اگرچه در این مرحله، بیمار شروع به استفاده از ایمپلنت می‌کند. اما اگر به اصول مشخصی مانند اجتناب از خوردن مواد غذایی سفت و اسیدی و مسواک زدن منظم توجه نکند، دندانپزشک مدام باید برای بهبود مشکلات زیر اقدام کند:

  • شکستگی با ترک‌خوردگی روکش یا حتی فیکسچر و اباتمنت
  • آسیب و شکستگی استخوان فک
  • التهاب بافت‌های نرم و سخت اطراف ایمپلنت
  • عفونت و پوسیدگی دندان‌های مجاور ایمپلنت

 مطلب مرتبط

ویژگی های متخصص ایمپلنت حرفه 

 
متخصصان ایمپلنت

علل بروز مشکلات ایمپلنت دندان و راهکارهایی برای رفع آن‌ها

یکی از مهم‌ترین علل شکست اجزای ایمپلنت دندان و موفقیت‌آمیز نبودن این روش، این است که دندانپزشکان متخصص ایمپلنت و جراحی قبل از نصب به دقت بیمار را معاینه نمی‌کنند و سابقه پزشکی و داروهای مصرفی او را به‌خوبی بررسی نمی‌کنند. همچنین از روش‌های عکسبرداری پیشرفته مانند تصویربرداری سه‌بعدی که می‌توانند به‌خوبی ضخامت، تراکم و شکل استخوان فک و مفصل گیجگاهی فکی را نشان دهند، استفاده نمی‌کنند.

به واقع، همه افراد کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت دندان نیستند. طبق تجربه، برای پیشگیری از شکست ایمپلنت، نه تنها باید از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشید بلکه باید لثه‌های سالم و استخوان فک ضخیم و مستحکمی نیز داشته باشید. بنابراین، دندانپزشک باید از قبل موارد زیر را بررسی کنید:

  • سیگار می‌کشید یا به الکل اعتیاد دارید یا خیر.
  • درگیر بیماری‌های فعال دهان، دندان و لثه و بیماری‌های زمینه‌ای مانند دیابت، بیماری قلبی، پوکی استخوان و بیماری انعقادی (مانند هموفیلی) هستید یا خیر.
  • از داروهای کورتیکواستروئید، ضدانعقاد، بیس‌فسفونات‌ها و آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده می‌کنید یا خیر.
  • در حال انجام شیمی‌درمانی با رادیوتراپی هستید یا خیر.
  • باردار هستید یا خیر.

زیرا:

  • الکل و دود سیگار باعث ایجاد اختلال در روند بهبود محل جراحی می‌شوند.
  • بیماری‌های فعال دهان، دندان و لثه اگر قبل از نصب ایمپلنت درمان نشوند، می‌توانند خطر بروز عوارض این روش را افزایش دهند.
  • بیماری‌هایی مانند دیابت باعث کاهش خونرسانی و بهبود ضعیف محل زخم می‌شوند. همچنین افراد مبتلا به دیابت ممکن است به زمان بیشتری برای استئواینتگراسیون نیاز داشته باشند. در این بیماران، حتی زمانی‌که استئواینتگراسیون انجام می‌شود، این خطر وجود دارد که ایمپلنت به‌مرور زمان شل شود.
  • پس از بروز حمله قلبی یا جراحی قلب، باید حداقل 6 ماه برای انجام جراحی ایمپلنت دندان صبر شود.
  • تراکم اندک استخوان فک در اثر ابتلا به پوکی استخوان، بر میزان موفقیت ایمپلنت دندان تأثیر می‌گذارد. معمولا کاشت دندان مصنوعی در بیماران مبتلا به پوکی استخوان توصیه نمی‌شود.
  • داروهای کورتیکواستروئید یا ضدانعقاد احتمال خونریزی محل جراحی را افزایش می‌دهند.
  • برخی از روش‌های درمان سرطان مانند رادیوتراپی سر و گردن، می‌توانند مانع از نصب ایمپلنت دندان شوند.
  • انجام جراحی ایمپلنت در دوران بارداری توصیه نمی‌شود. نه به خاطر خود جراحی، بلکه به این دلیل که برخی از داروهایی‌که زنان باردار مصرف می‌کنند (مثل آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضدالتهاب) می‌توانند باعث ایجاد اختلال در استخوان‌سازی و استئواینتگراسیون شوند.

در نهایت، اگر استخوان فک به اندازه کافی مستحکم نباشد یا شکل ظاهری مناسبی نداشته باشد، باید قبل از نصب ایمپلنت دندانپزشک برای جراحی لیفت سینوس و پیوند استخوان اقدام کند. لیفت سینوس کمک می‌کند تا فضای کافی در بالا استخوان فک فوقانی ایجاد شود تا دندانپزشک بتواند برای پیوند استخوان به اندازه لازم پودر استخوان تزریق کند.

سخن آخر

بنابراین، ایمپلنت دندان یک روش پیچیده است و هرگونه بی‌دقتی در حین یا بعد از انجام آن، باعث بروز مشکلات برای دندانپزشکان متخصص ایمپلنت و جراحی می‌شود.

متخصص ایمپلنت در تهران 

متخصص ایمپلنت در تهران، دکتر مرتضی قادری، با سابقه‌ی بیش از ۱۵ سال در زمینه‌ی ایمپلنت دندان و جراحی دهان و فک‌ها، به عنوان یک پزشک متخصص و با تجربه، به ارائه‌ی خدمات با کیفیت و مشاوره‌ی مناسب برای بیماران عزیز می‌پردازد. او با بهره‌گیری از آخرین دستگاه‌ها و تکنولوژی‌های پیشرفته، به انجام عملیات‌های ایمپلنت دندان با دقت و حرفه‌ایترین روش‌ها می‌پردازد. هدف اصلی ایشان، بهبود و تامین سلامت دهان و دندان بیماران با استفاده از روش‌های پزشکی مدرن و مطابق با استانداردهای بین‌المللی است. با توجه به تلاش‌های فراوان و دقت در انجام عملیات‌های پزشکی، دکتر قادری تضمین کرده است که بیماران بهترین نتایج را از درمان‌های ایشان به دست آورند.

آخرین تکنولوژی و ویدئو ها و روزمرگی ما را در صفحه اینستاگرام دکتر قادری دنبال کنید.